Gazze’de yaşanan zulüm ve soykırım, her şeyi yeniden gözden geçirmemize yol açtı. Dünya, haktan yana olanlarla karşısına dikilenlerin mücadelesini yaşıyor. Bu tarihî dönemde cesareti, vicdanı ve hakkı temsil edenlerin safına baktığımızda, tarih bize şerefi ve namusu temsil eden Türkiye’yi gösteriyor. Elbette bu duruşun merkezinde bir lider var. Cumhurbaşkanı Erdoğan’ı BM kürsüsünde, mitinglerde, ekranlarda, açılışlarda; acı günde ve sevinçte hep dinledik. Umudu temsil etti. Fakat Gazze feryadıyla dünyayı sarsan konuşması, bambaşka bir haykırış oldu. Gazze’de böylesine ağır bir tablo varken, dünya liderlerinin ne söyleyeceği merak konusuydu. Gözler Amerikan Başkanı’na çevrilmişti; ancak Trump’ın bu denli aciz bir konuşma yapacağını doğrusu beklemiyordum. ABD’nin desteğiyle dünya rezil bir tabloya tanıklık ederken, farklı bir duruş göstermesi bekleniyordu. Oysa akılda kalan, yalnızca “ben” kelimesiyle başlayan cümleler oldu. Fransa Cumhurbaşkanı Macron’un Filistin’i tanıdığını ilan etmesi elbette önemliydi. Fakat konuşma metnindeki amalarla dolu satırlar, “Devlet bu mu, devlet başkanı bu mu?” dedirtti. Aylardır........

© Türkiye