Zafer abiyi geç tanıdım. İstanbul eğitim camiasında, hemen herkes bilirmiş. “O bizim millî damadımız” demişti mesela bir okul müdürü. Zafer, Nilgün öğretmenin Finlandiyalı esi. Tamam. Karışık bir giriş oldu. Söyle: 1979 yılında turist olarak Erzurum’a gelen Finlandiyalı gruba, İngilizce Öğretmenliği öğrencisi Nilgün ve arkadaşları rehberlik yapmış. Çifte Minare, Yakutiye Medresesi, hatta taa Aziziye Tabyalarına çıkmışlar. Bu seyahatte Zafer abi, hem Selçuklu mimarisine hem Nilgün’e âşık olmuş. - Bi’ dakka, demiş Nilgün, Müslüman olmadan bir daha yüzümü göremezsin. Kararım çok net, çok kesin. Anlamlı bir yerde, Abdurrahman Gazi’nin türbesinde adam kelimeişahadet getirmiş. “Roope” olmuş “Zafer.” Fince isminin anlamı buymuş. Zafer abimiz geldiği ekiple ülkesine dönmemiş, üç sene Erzurum’da çiçeği burnunda öğretmen hanımının tayini sebebiyle dört sene de İstanbul’da kalmış. Annesinin ölümü üzerine, yedi sene sonra apar topar ve tek basına ülkesine gittiğinde uçak kazasında........

© Türkiye