Üzüntümüz eksilmedi; arttı...
Enver Abimiz müstesna bir kişiliğe sahipti. Ayrılık dayanılacak gibi değil, hasret dineceğe benzemiyor. Belki onlara kavuşmakla biter...
Geçtiğimiz günlerde rahmet-i rahmana gönderdiğimiz Enver Abimiz müstesna bir kişiliğe sahipti. Zarifti, neşeliydi, hatırnazdı, dindardı. Onu tanıyanlar için ayrılık kolay değil ama biz kadere inanan insanlarız. Tahammüle çalışmalıyız.
"Bu da geçer, zamanla hafifler" diye teselli buluyorduk, fakat üzüntümüz eksilmedi, aksine arttı. Maziye daldıkça hüzünleniyor, gözyaşlarımıza mâni olamıyoruz.
Ayrılık dayanılacak gibi değil, hasret dineceğe benzemiyor. Belki onlara kavuşmakla biter...
Enver Abi ile çok hatıralarımız vardı. Almanya'daki arkadaşları ziyarete gittiklerinde bizi de yanlarına alırlardı. Bazen kabir ziyaretlerini birlikte yapardık.
Bir defasında mübarek Hocamıza da okumuştuk. Hanımannenin vefatından sonra kabrin ön tarafı dolmuştu. Arka tarafta ise bir boşluk vardı. Enver Abi "yakında arkası da dolar" buyurdular. "İnşallah biz o günü........© Türkiye
visit website