Rabbimizin şükrünü hakkı ile yapmamız mümkün değildir. Nimetlerin O'ndan olduğunu bilmemiz kâfidir. Bilsek de bilmesek de Rabbimizin üzerimizdeki nimetleri sayılamayacak kadar çoktur. İçinde bulunduğumuz bunca nimetleri biz istemedik, böyle bir talebimiz de olmadı. Bizim bunlara muhtaç olduğumuz, bunlarsız yapamayacağımız bilindiği için ihsan edildi. Biz daha cenin iken, annemizin karnında iken, bize el, ayak ve diğer organlar verildi. O zaman aklımız olsaydı, el ve ayaklarımızı lüzumsuz görecektik, bunlar bana niçin takıldı, ben bunları ne yapacağım, rahat hareket etmeme de mâni oluyorlar diyecektik. Fakat, biz dünyaya geleceğimiz ve bunlar bize çok yarar sağlayacakları için yaratılmışlardı. Kavuştuğumuz bunca nimetlere şükrediyor muyuz? İtiraf edelim ki hayır. Rabbimiz de; şükreden kullarım azdır buyuruyor. Şükretmiyorsak veya az şükrediyorsak bunun birçok sebebi var: Birincisi bedâva bulduğumuz ve hiç eksik olmayan nimetlerini nimet olarak görmemeye başlıyoruz. Hava, büyük nimet. O olmazsa, hayatta........

© Türkiye