Cumhuriyet gazetesindeki 10 Kasım yazısında Örsan Öymen şöyle demiş(*): “Ülkesi ve halkı için mücadele veren Atatürk, dünyaya kapalı yerel bir insan değildi. Nitekim ‘altı ok’ olarak bilinen ilkeler, 17. ve 18. yüzyılda Locke, Rousseau, Hume, Voltaire, Montesquieu, Diderot, Kant gibi filozofların düşünceleriyle, ayrıca 1776 Amerikan Devrimi’yle ve 1789 Fransız Devrimi’yle birlikte şekillenmişti. Atatürk de bunlardan etkilenerek Osmanlı İmparatorluğu topraklarında bu devrimleri gerçekleştirmişti.” Gazetede günün konusu hakkında kalem oynatan diğerleri de benzer tezler öne sürmüşler. M. Kemal’in akıl ve bilim yolunu takip ettiğini, bilime dayanan bir eğitim sistemi kurduğunu, topluma demokrasi, laiklik ve bilim yolunda yol ve yön gösterdiğini söylemişler. Hemen hepsi, açıkça veya örtülü olarak, insani hayatın tabiatına ve hakikatlere aykırı şekilde, toplum olarak her şeyimizi M. Kemal’e borçlu olduğumuzu dile getirmiş. Ne yazık ki söylenenlerin çoğu Kemalist ezberler. Bu ezberlere inananlar gerçeklerin dedikleri gibi olmadığını göremiyor. Alandaki vakalara ve olgulara bakınca bu iddiaların çoğunun ciddi biçimde temelsiz olduğu ortaya çıkıyor. En neşe verici -yahut en saçma- olanı Öymen’in yazdıkları. Bu yüzden ben bu yazıda daha ziyade Öymen’in argümanları üzerinde duracağım... Hadi bu topraklara ait bilgileri ve fikirleri tamamen dışlamasını bir yana bırakalım, ama yazar Batı felsefesindeki ana ve rakip akımlardan habersiz. Saydığı düşünürler arasındaki çelişkileri görmüyor veya........

© Türkiye