Her geçen gün artan şiddet haberlerinin yarısını da akran zorbalığı teşkil ediyor. Gözlerinin içine bakarak yetiştirdiğimiz çocuklarımız, sözde kendi yaşıtları olan masum(!) görülen çocuklar tarafından şiddete maruz kalıyor. Daha anaokulunda başlayan bu zorbalık, yaş büyüdükçe artan bir şiddetle devam ediyor. Sonra malum başlıkla haber manşetlerinde okuyoruz... Asla kötüyü yaymak değil amacım. Lakin bu durum neden böyle diye tahlil etmek istiyorum... Bu çocukları bir yetiştiriyoruz. Eğer siz çocuğunuzun önünde şiddet içerikli bir film seyrediyorsanız, gündüz kuşağında gayri ahlaki konuları ele alan programların başında vakit geçiriyorsanız çocuğunuzun da bir gözünün o televizyonda olduğunu unutmayın. Kulakları ise bütün dikkati ile anlatılanlarda... Peki siz şimdi bu çocuktan ne bekliyorsunuz? Şahit olduğu, duyduğu insanlık dışı mevzulara maruz kalan bir çocuk neye meyledebilir? Bu çocukları böyle ziyan ederken vicdanınızın sesine kulaklarınız kapalı mı? Bir insan çocuğunu aç bir aslanın önüne yem diye atmaz. Bunu düşünmek bile herkese mantıksız gelir. Ama sınırsızca televizyonun, internetin önüne atar. Hâlbuki aç aslan insanın canına mal olur. Ama sınırsız, güvensiz bir internet ortamı çocuğun dünyasını da ahiretini de mahveder, karartır... Aç aslana çocuğunu yem etmeyi mantıksız gören ebeveynler, saatlerce çocuğunu ekrana terk ediyor. Kim bilir o çocuk ekranda nelere şahit oluyor, neler duyuyor. Daha 1, 2 yaşındaki çocukların şiddete meyilli oluşu neden olabilir? Ailede veya ekranda görerek öğrendiklerini çevrelerine bilinçsizce uygulamaya başlıyorlar.........

© Türkiye