Genç oyunculardan Dilan Deniz Çiçek tartışmaya yol açtı; “Oyunculuk çok kutsal bir meslek değil. Doktorluk, öğretmenlik gibi daha kutsal meslekler var” diyerek… Bu görüşle birlikte sanat âlemi de hemen ikiye bölündü: “Evetçiler/Hayırcılar" olarak… “Kutsal” sözcüğünün anlamı nedir diye sorarsanız… Etimolojik açıdan tanımı belli. Uzun uzun anlatmaya hiç gerek yok. Yazımızın sonunda kısaca bahsedeceğiz... Meslekleri kutsal olarak addedemeyiz. İnsanlar para kazanmak, geçimini sağlamak, ailenin geleceğine yatırım yapmak için çalışır. Bir örnekle konuyu açalım isterseniz: Ben Gazetecilik mezunuyum, 42 yıldır da bu işin içindeyim. Ama; tıp, mühendislik, ekonomi, işletme, uluslararası ilişkiler, edebiyat, hukuk, tarih gibi birçok alandan mezun arkadaşlarımız da bu mesleğin içindeler, birlikte çalışıyoruz... Hatta TV’lerdeki programcılara bakın… Sanatçı, oyuncu, diyetisyen, güzellik uzmanı… Yaşam Koçu, akademisyenlerin hep ekranda. Herkes bizim mesleği tercih ettiğine göre… O hâlde en kutsal meslek gazetecilik mi diyeceğiz? Hiçbir meslek kutsal değildir. Sözün özü: Toplumumuzun kutsal olan değerleri bellidir: Dinimiz, vatanımız, ezanımız, bayrağımız, dilimiz… Ve eşref-i mahlukat olan insanımız… Bu arada millî değerlerimiz, geleneklerimiz, tarihimiz, kültürümüz de kutsal sayılır. Bunları muhafaza etmek inancımız gereğidir. İnsan olmanın hasleti, sevgisi gereğidir. İŞTE BÜTÜN MESELE BU?! Avrupa Birliği’nin son yayımladığı haritada Türkiye kırmızı renkle boyanmış. Bu durum; Müzakerelerin dondurulduğu anlamına geliyormuş. Hiç de umurumuzda değil… Avrupa’nın ayak oyunlarını zaten biliyoruz. Sudan bahanelerini de ezberledik artık: İslam’a düşmanlıklarını, ırkçılıklarını… Gazze’deki soykırıma kucak açmalarını… Batı Trakya’da, Türklere yaptıkları zulmü… Terör örgütlerine verdikleri desteği… Hepsi hafızalarımızda… Saymakla tükenmez. Avrupa Birliğine girsek de girmesek de…........

© Türkiye