Türk Dünyası kamuoyu nezdinde Lübnan Türkmenleri aslına bakılırsa yeni bir konu başlığıdır. Bu başlık birkaç yıldır ara sıra gündeme gelmiş lakin konu ile ilgili olarak yeteri kadar araştırma/ çalışma maalesef yapılamamıştır. Ortadoğu’da ciddi sayıda Türk varlığının bulunduğu ülkelerden birisi de Lübnan. Lübnan ve bölgede mukim topluluklara dair gerçekleştirilen tarih çalışmalarında, günümüzde Lübnan coğrafyasında yaşayan Türk varlığının kökenlerinin on birinci yüzyıla dayandığı vurgulanıyor. Ancak Türkiye Cumhuriyeti, resmi olarak Lübnan Türklerinden ilk kez 1989 yılında haberdar oldu. Lübnan ordusunda asker olan Türkmen Halit Esad’ın 1989 yılında görevi sırasında Türkçe konuştuğunu komutanı fark eder. Subayın Halit Esad’ı Türkiye Büyükelçiliği’ne götürmesi ile ilk temas kurulur. Beyrut Büyükelçisi İbrahim Dicleli ile görüşen Esad, Kavaşra köyünden bir Türkmen olduğunu söyler. Büyükelçi Kavaşra köyünü ziyaret eder ve ilk bağ kurulur. 1989’da Lübnan iç savaşı nedeniyle Büyükelçinin dönüş yolunda korumalığını Türkmenler yapar, Trablus’a kadar eşlik eder. Bu ilk tanışmadan sonra Beyrut’a atanan yeni büyükelçinin Akkar bölgesindeki iki Türkmen köyünü ziyaret etmesi gelenek haline gelir. Uzun yıllar Lübnan Türkmenlerinin sadece Akkar’da yaşayanlardan ibaret olduğu biliniyordu. Kavaşra köyünün yönlendirmesi ile Baalbek bölgesindeki Türkmenlerle 2007, Dınniye bölgesindeki Türkmenler ile 2011 yılında ilk bağlantı kuruldu.

Bugün Lübnan’daki Türk varlığını ve Osmanlı mirasını sekiz başlık altında inceleyebiliriz: Akkar Türkmenleri, Baalbek Türkmenleri, Dınniye Türkmenleri, Girit Türkleri, Lübnan’da yaşayan Türkiye Cumhuriyeti vatandaşları, Anadolu kökenli aileler, Suriye Türkmenleri ve Çerkezler.

Akkar, Lübnan’ın kuzey vilayeti içinde yer alıyor. Akkar’da Kavaşra ve Aydamun adlı iki Türkmen köyü var. Kavaşra, Türkçeyi korumuş olması ve Türkiye ile ilk ilişki kuran köy olması nedeniyle ön planda.........

© Türkgün