Atatürk’ün asıl başarısını hiç anlamadılar…

Onu sadece zaferler kazanan bir cengâver olarak gördüler…

Bu sebeple ya savunucusu ya da düşmanı oldular.

Hep yüzeyde kaldılar, suretin soğuk yüzünde… Sadrın derinliklerine inemedikleri için hala bocalayıp duruyorlar.

Tarihe şaşı bakmaktır aslında bu. Türk Tarihini parçalara ayırıp, her parçasını birbirinden bağımsız yönlerde hareket eden olaylar olarak görmek bizim işimiz değil.

Tarih, akış hızında devamlılık gösteren bir seyir-i süluk…

Geleceği planlamak, tasarlamak da işte bu noktada önemli…

Bugüne mıhladığınız andan geleceğe bakmak lider sanatkârlığı!

Geleceği şekillendirmek için geçmişte yerleştiğiniz sistemi ve o sistemin mantığını çok iyi kavramanız gerekir ki, bugünün bir manası olsun. Geleceğe doğru kutlu bir hedefiniz olsun…

BEŞ DAKİKALIK ARA

Başa dönelim…

Mustafa Kemal Atatürk’ün asıl ve en büyük başarısı; Yeni kurduğu Cumhuriyeti Milli Merkezde sabit tutarak uluslar arası sisteme entegre etmesiydi... Türkiye Cumhuriyetini korunaklı hale getirmek de işte buydu.

İşte bunu başardı Halaskar Gazi… Hem de yanındakilere ve karşısındakilere rağmen!

Yoksa İran veya Afganistan olma ihtimali de vardı… O zaman kazanılan askeri zaferlerin de hiçbir anlamı kalmayacaktı.

Yüzyıl süren suskunluk ve bu suskunlukta verilen mücadeleler, hep bir hazırlık dönemiydi…........

© Türkgün