Gezi olaylarında “ağaç” bahanesiyle başlatılan eylemler kısa sürede sokak terörüne evrildi. 46 kamu binası tahrip edildi, 231 polis aracı, 44 ambulans kullanılamaz hale geldi. 326 iş yeri, 201 sivil araç, 80 belediye otobüsü ve 85 otobüs durağı yakıldı, yıkıldı. Olaylar sırasında görev başında şehit düşen polis memuru Mustafa Sarı, yaşanan kaosun bedelini canıyla ödedi. 697 güvenlik görevlisi de çeşitli yerlerinden yaralandı.

Dertleri üç beş ağaç değildi.

Parktaki ağaçları bahane edip kazan kaldıranlar, sıra kendi belediyelerinin ağaç katliamına gelince seslerini ve soluklarını yuttular.

Beyoğlu Halıcıoğlu’nda, kurumamış ağaçlar kökünden kesilmesine çevreci geçinen bu zevattan en küçük bir itiraz bile gelmedi. Oysa o ağaçlar, ne Gezi Parkı’ndakilerden daha genç, ne de daha az oksijen üretiyordu. “Her yer Taksim, her yer direniş” diyenlerin yürekleri Beyoğlu’nda atmıyordu sadece.

Bodrum’da villa inşa etmek için ağaçları katleden Suavi isimli sanatçıya karşı sessiz kalmaları da aynı çifte standardın başka bir örneğiydi.

Dolmabahçe ve Çırağan Caddesi boyunca uzanan asırlık çınarlar da aynı suskunluğun kurbanı oldu. CHP’li İBB’nin “Kanserli” diyerek katlettiği........

© Türkgün