Şaşırtıcıdır, “Kuran” sözcüğü bile Arapça değildir! Bu sözcüğün aslında Aramiceden geldiği söylenilmektedir.
Aramice; M.Ö. 900 yılından itibaren bugünkü Suriye, İsrail ve Lübnan Topraklarında konuşulmuş bir dildir. Hz. İsa’nın da konuştuğu dil olarak bilinmektedir. Aramice, Yahudilerin dili olan İbranice ile yakın akrabadır.

Değerli Dostlar,

Kuran’da Arapça olmayan yüzlerce yabancı sözcüklerden bazılarını sunuyorum.

İBRANİCE SÖZCÜKLER:
İşte, Kuran’daki İbranice sözcüklerden birkaçı:
Ahlede, Azer, Esbat, Yemn, Bair, Hitta, Dereste, Raina, RAHMAN, Remz, Tuva, SALAVAT, Fum, Hüdane, Hud, Yehud, Line, Elim, Hittetün.

RUMCA SÖCÜKLER:
Kuran’daki Rumca, yani Yunanca sözcüklere bakalım.
İNCİL, Mizan, KISTAS, Keratis, SIRAT, Tafak, Tafika.

FARSÇA SÖZCÜKLER:
İşte, Kuran’daki Farsça sözcüklerden bazıları:
Ebarik, İstebrak, Biya, DİNAR, DİRHEM, Zencebil, Sicill, Süradik, Kâfur, Misk, Sündüs, Mekalid, Num, Küvviret, YAKUT, MERCAN, Kenz, Künüz, Mecus, Tennur, Kufl.

SÜRYANİCE SÖZCÜKLER:
Kuran’da Süryanice sözcükler de kullanılmıştır. İşte, bunlardan birkaçı:
Esfar, Rebbaniyyun, Reh, Rehvan, Sücceden, Seriyy, Seriyyen, CEHENNEM, Tur, Şehr, Firdevs, Kıntar, Hevnen, Kummel, Kayyum.

HABEŞÇE SÖZCÜKLER:
Kuran’da Arapça olmayan yabancı sözcüklerden bir bölümü de Habeşçedir. İşte, örnekler:
HARAM, İblai,........

© Toplumsal