Gazetecilik hayatımın her bölümünde "Türkiye'nin en önemli meselesi eğitimdir" gerçeği ile hep yüzleştim. "Yitik Kuşak" olarak tanımlanan "78'liyim"... 12 Eylül darbesinin öncesi ve sonrasını yaşadığımız ibret dolu yıllarda "Diploma krizi" ile hiç karşılaşmadım. O yılları yaşayanlar "Mektupla Eğitim"i hatırlar. 45 gün ile başlayıp 6 ay ve bir yıl süren eğitim ile üniversite mezunu sayılmıştı. Sevgili Cihat Ağabeyimin deyimi ile "Ahmetler Postahanesi mezunları" o dönem çok tartışılmış olsa da don lastiği gibi uzatılmadı. Ne de olsa ilk, orta ve liselerde "Nitelikli dersler görmüş, temel bilgilere sahip olmuşlardı. İddia ediyorum, O yılların orta-lise mezunları günümüzün çoğu üniversitelerinden daha kaliteli eğitim görmüşlerdi. Liyakat sahipleriydiler... Çünkü "Sosyal devlet ilkesi" ile öğrenciler eşitti... Koca Türkiye'de paralı eğitim birkaç okul dışında yoktu.

Her şeyden önce eğitim kar amaçlı olmadığı gibi cemaatlere, bazı kuruluşlara imtiyaz sağlanmazdı.

Uzatmayalım...

Sorular çalınmazdı. Bitirme sınavlarının yanında "Devamlılık" esastı. Rapor, mazeret vs. geçerli değildi.

12 Eylül ile beraber gelen "Dershane" kirletti eğitimi. Parası olanlar öncelik hakkını gasp etti. Derken cemaat dershaneleri, özel okullar ile Cumhuriyetin kuruluş........

© Toplumsal