Amerika’da bir genç adam çıkıyor. Müslüman, göçmen kökenli, sosyalist.
Diyor ki: “Zenginleri vergilendireceğim. Kiraları donduracağım. Herkes eşit olacak.”

Wall Street homurdanıyor.
Trump öfkeleniyor.
Ama New York’un yoksulları alkışlıyor.
Adı: Zohran Mamdani.

Kısa bir sahne değişimi yapalım şimdi.
İstanbul’da bir başka adam:
Karadenizli, halkla iç içe, belediyecilikten geliyor.
Diyor ki: “Herkesin belediye başkanı olacağım. Adil olacağım. Kimseyi ötekileştirmeyeceğim.”

İktidar rahatsız.
Devlet refleksiyle bakılıyor.
Yargı dosya karıştırıyor.
Adı: Ekrem İmamoğlu.

Ve sonra en tuhafı oluyor:

Türkiye’de halkın bir kısmı, Mamdani’ye bayılıyor.
“Helal olsun adama!” diyor.
Ama aynı insanlar, İmamoğlu’nu "yetersiz, tehlikeli, proje" diye yaftalıyor.

İşte burası biraz acı.

***

Zohran Mamdani, Amerika’da Trump gibi otoriter bir figüre karşı, daha adil bir sistem hayal ediyor.
Ekrem İmamoğlu da Türkiye’de Erdoğan gibi güçlü bir liderin karşısında, daha yumuşak bir dille umut inşa etmeye çalışıyor.

İkisi de:

* Sistemin dışından gelmiyor ama sistemi dönüştürmek istiyor.
* Sert değil, sakin konuşuyor.
* Halkçı, adil, gençlerle iletişim halinde.

Ama biri alkışlanıyor, diğeri içeri alınıyor.

Amerika’da Mamdani kazanınca "dünyanın........

© Toplumsal