Beklenen fırtına durdu, yüreğimi rüzgara vermenin zamanlarındayım, su kadar sevdiğim Diyarbakır’ın akşam vakitlerinde yorgun bedenime bir anda çöken hüzün, yaşadığım duygu kırılmalarım sonsuza kadar bende yaşasa da seni terk eyleyemem, bitmek bilmeyen yalnızlığına bırakamam, gülistanım. Biliyorum, çocuk hallerimdeki gibi deli dolu coşmayacak belki sonbaharını yaşayan bu kırgın yüreğim, ama hakikat arayışım bitmeyecek, senin olmaya yemin ettim bir defa, varla yokum sensin. Giden ömürdendir, kendi şafaklarına terk edilmiş kayıp yıldızların peşine düşmek senin neyine, zamansız toprağa düşenleri kendi haline bırak, giden gitmiştir demeyeceğim, diyemem. Bugünüm, bugünümün yarını da, öbür günü de, gelecekteki bütün günleri de seninle geçecek, seninle yaşanacak güneşim, uğruna en güzel, en yiğit olanlarımızın can olduğu gülistanım. Seninle daha kaç baharı devireceğiz, daha kaç karakışı atlatacağız, kim bilir. Biliyorum ki kalan ömrüm senindir, çünkü bana can olacak nefes sensin her mevsimine yandığım, her anına öldüğüm. Hikayesi henüz anlaşılmamış, efsanesi henüz anlatılmamış dağ, taş firari yaşamış edebi aşkı bu defa ıskalamak yok, sana da, şiire de hep inandım. Bir de biliyorum ki her Newroz’un arefesinde tamamına ermesini hayal ettiğim özgürlük arayışım seninle yol alacak güneşim…

Bir akşam vakti yüreğimize çöken hüzne, yaşadığımız duygu kırılmalarına takılıp kalmadan, her bir taraftan sarılmış mahallemize küs yaşamadan,........

© Tigris Haber