Kur’an-ı Kerim’de Yusuf Suresi, bize insanlık tarihinin en dramatik sahnelerinden birini anlatır. Kardeşleri, kıskançlıkla Hz. Yusuf’u bir kuyuya atar. O karanlık kuyuda bir çocuk tek başına kalır. Ne bir ses, ne bir nefes… En acı olan ise ihanetin yakınlardan gelmesidir. Yalnızlığın açtığı yara, o kuyunun karanlığından bile daha ağırdır.

Bugün Gazze’deki manzara, işte o sahnenin yeniden yaşanışıdır. Çocuklar, anneler, babalar; adeta dünyanın ortasında bir kuyunun dibine atılmış gibiler. Üzerlerine yağan bombalar yetmezmiş gibi, ümmetin sessizliği onların yaralarını daha da derinleştiriyor. Çünkü yalnız bırakılmak, en ağır ihanettir. Gazze’nin çocukları Yusuf’un kuyudaki yalnızlığını yaşıyor; bizler de Yusuf’un kardeşleri gibi sırtımızı dönüyor, susuyoruz.

Ama unutulmamalıdır........

© Tigris Haber