Bazen okur-yazar olmayan insanları cahil görmek gibi gaflete düştüğümüz olur. Herkes ilim sahibi olamaz belki ama çoğu irfan sahibidir. Asırlar ötesinden gelen sözlü kültürün yansıması vardır ki değme dilcilere taş çıkartır.
Derslerde “ağız” diye ifade edilen bir kavram var. Bir kelimenin farklı şekilde söylenmesidir kısaca. Yazılı olarak ifade edilemezse de ses ile daha iyi idrak edilir. Çünkü her sesi alfabeye dökecek lisan az bulunur.
Bir de bölgesel adetlerimiz vardır. Değil bölge, bazen ilden ile bazen de ilçeden ilçeye farklı söylenen “benzer” kelimeler vardır. Mesela resmi adı mantar olan bitki Perşembe ilçesinde “Kirmit”, Ünye ilçesinde “Tirmit” olarak söylenir. Hatta aynı ilçenin farklı köylerinde de benzer durumlar olur.
Seyahatlerim esnasında; gübürlü çay, çöplü çay, otlu çay, çiçekli çay, süzgeçsiz çay diye bilinen çay isimlerine rastladım. Çaylar derken bunlar farklı bir çay değil aynı çayın bardaktaki ismidir. Hiç birinde süzgeç kullanılmaz ama yöreden yöreye söylenişi farklı olur.
Ara tatil diye bilinen zaman diliminde, Terme'nin Kocaman Ortaokuluna uğramıştım. Eskiden belde olan bu yerleşim yeri şimdi “mahalle” adıyla biliniyor. Neyse oralar başka konu. Biz gelelim asıl konumuza.
Kocaman'a uğrayınca; Kocaman Ortaokulu Müdürü Ali Uçar ve Müdür........

© Terme Bilgi Gazetesi