Kastamonu'nun son ziyaret ettiğim ilçelerinden biri. Bir daha yolum düşer mi düşmez mi bilmiyorum. Ancak Küre'de geçirdiğim üç saate yakın süre içinde onu anlamaya çalıştım. Kürelileri anlamaya çalıştım.
Küre tabiri caizse öz Kastamonulu. Bütün komşuları Kastamonu'nun ilçeleri. Dört bir yanı güvende yani. Coğrafi sınır olan komşuları; İnebolu, Bozkurt, Devrekâni, Seydiler, Ağlı ve Azdavay. Tam tamına Kastamonu kültürünün odak noktası.
Ancak İnebolu hariç, diğerleri ile sosyal konum olarak eş değerde. İnebolu hem sahilin hem de tarihinin verdiği özellikten dolayı Küre ve komşularına göre biraz daha hareketli bir ilçe.
Ben Küre'ye Devrekâni'den yola çıkarak geldim. Meşhur Küre Dağları, vadiler, karayolunda senden başkası yokmuş gibi duyulan hisler ve kurulan hayaller ile birlikte bir yolculuk yapıyordum. Aklımın bir tarafında Ersizler köyü vardı. Bir önceki yazıda da dile getirdiğim gibi kurtuluş savaşına giden erlerden hiçbiri geri dönmemiş. Onun için adı Ersizler köyü kalmış.
Küre'ye mart ayının ikinci haftası içinde bir gündü. Okullar İstiklal Marşının Kabulü ile programlar yapıyordu. Günlerden cumaydı. Ben önce şehri dolaştım. Gerçekten fiziki olarak çok ilginç bir yapısı vardı. Dağlık bir bölgeye konulmuştu. Şehir enine ve boyuna gelişemezdi. Olsa olsa “Aşağı ve yukarı”........

© Terme Bilgi Gazetesi