Okur-yazar olmayan büyükanam, anamın anası yani. Her ne kadar günümüzde “anneanne ve babaanne) diye söyleniyorsa da biz eskiden ikisine de “büyükana” derdik. Tıpkı dedelerimize “dede” dediğimiz gibi…
İşte o büyükanalardan anamın anası olanı bana bazen efsaneler anlatırdı. Birisi şöyleydi:
Fakir bir genç kendisinden statü farkı olan bir kıza sevdalanır. Ancak durumu izah etmek zordur kız tarafına. Delikanlının eziyet çekmesine-niye çekiyorsa- dayanamayan anası tutar kız evinin yolunu. Anlatır meramını bir bir.
Öyle ya “Davul bile dengi dengine çalınır” demiş atalarımız. Tabii bu “denklik” her zaman işlemez.
Kız tarafı dinler kadını. Ancak kibar davranır. Bir şart ileri sürer. Şart şudur: Delikanlı saz çalıp söylerken kızın hırkasının bütün düğmelerini açılmasını ister.
Hiç olacak şey mi? Sen saz çalacaksın, karşıdakinin düğmeleri........

© Terme Bilgi Gazetesi