Bu bir kitap adı. Ve elbette bu zamanlarda hatırlanması tesadüf değil. Zira ergenlik bir yetimler ittifakıdır. Annesi, babası, sevgilisi ve en kötüsü de ülkesi tarafından terk edilmiş yetimlerin öyküsünü anlatır. İnanma ve aldanma kapasitemize paralel sürer ergenliğimiz. Kimi daimi ergendir, kimi canı yanana kadar ergen… Kimisiyse doğuştan yetişkindir. Onlar hiç aldanmazlar sadece aldatırlar... Kendini adayan bir avuç tutsak yıldızın masumiyetine yazıldı bu yazı…

Bir avuç yıldız… Suriyeli yazar Rafik Schami’nin 14 yaşındaki bir ergenin günlüğünü yazdığı romanı. Şam sokaklarında hayali gazeteci olmak olan bir gencin pek tabii ki yürek burkan öyküsü. Babası fırıncı olmasını istiyor ama onun hayali cebinde keskin kurşun kalemiyle gezen bir gazeteci olmak. Ve soruyor, bir fırının bir hapishaneden ne farkı var ki? Ustası cevap veriyor, oğlum biz cennete gideceğiz çünkü Tanrı bize cehennemi bu dünyada yaşatıyor. Ekmekler ellerini yakıyor, kızarmış yanık elleriyle sabaha kadar kurşun kalemini tutuyor; yazabildiği kadar yazıyor. Ortadoğu işte. Komşuları onunla dalga geçiyor. O yazmaya devam ediyor; tek okuru olan sevgilisine okuyor:

“Ne olacağına bir türlü karar veremeyen bir ağaç üzerine şiir yazdım bugün. Ağaç bazen aya, bazen kırlangıca benzeyen garip yapraklar veriyormuş; çünkü gördüğü her şeyden büyük bir heyecan duyup etkileniyormuş. Komşuları ise onun bu haline gülüp dalga........

© Tele1