Manisa’da Ramazan geleneklerimiz



Naci YENGİN
Yaşı 50 ve üzeri olanların özlemle hatırlayabilecekleri Ramazan Ayına dair birçok hatırası vardır. Hatıralarıyla yaşayan 80 yaş ve üzeri Manisalılarımız için ise Ramazan ayının tadı bir başkadır.
İnsan ne kadar yaşlanırsa yaşlansın çocukluk ve ilk gençlik yıllarında yaşadığı acı tatlı anıları hiçbir zaman unutamıyor. Yaşlılarımızı dinlemek hatta anlattıklarını kayıt altına alıp kağıda dökmek şehrin kültürel mirasına sahip çıkmak için her vatandaşın görevidir diye düşünüyorum.
Kültürel geleneklerini yaşatamayan, gelecek nesillere aktaramayan milletlerin milli kimliklerini koruduklarından bahsetmek mümkün değildir!
Modern çağın değişen teknolojik şartlarına ayak uydurabilecek argümanlarla kültürün yaşatılması, cazip hale getirilmesi için bütün kurumlarımızın üzerine düşen görevi yapması gerekir. Geleneğini yaşamayan, yaşatamayan milletlerin kültüründen bahsetmek abesle iştigaldir.
Ramazan geleneklerimiz milli kimliğimizin bilinçaltımızda yer etmesinde çocukluğumuzda kazandığımız en önemli hasletlerimizdendir.
Ramazan ayında varlıklı aileler evlerinde, konaklarında iftar yemeği verir ve misafirlerini uğurlarken onlara ‘diş kirası’ adıyla bahşişler hediyeler verirdi.Türk tarihinin en önemli şahsiyetlerinden Yusuf Has Hacip’in (1017-1170) Kutadgu Bilig eserinde de geçen ‘diş kirası’ ifadesi Fatih’in vezirlerinden Mahmut Paşa döneminde İstanbul’da yaygınlaşmıştır.
Yusuf Has Hacip: “Hediye ver; gücün yeterse, ipekli kumaş ver; mümkün ise,........

© tarihistan.org