Anadoludaki köyümden sohbetlerimiz -12

Zahir’in Anıları

Okuma dünyasındayım. Bir kaç yıl önce Paulo Coelho’nun Simyacı kitabını okumuştum. 17. yy. ve 18. yy.da yaygın olan meşhur simyacılığı anlatıyordu. Bugünde kitaplığımda ne okuyayım diye kitapları incelerken, tekrar Paulo Coelho’nun Zahir adlı kitabıyla kaşılaştım.

Kitapta insanların ilişkilerinde birilerini kazanmak için uğraştıklarını, çok emek harcadıklarını, elde ettikten sonra ilişkilerin sıradanlaştığını; sonra da mutluluğun bu olmadığını anlatmaktadır. Emekleri sanki hiç uğraşmamış gibi, vazgeçişleri dile getirmektedir. Yazar okurlarına bellekten silinmeyecek hikayeyi anlatırken, sorgulama , kader, ün ve evlilik hakkında yeniden düşünmeyi davet ediyor. Okumanın dünyasında ruhumuzun aradığı mutluluğu, keşfi yapmak için bu yolculuğa başlıyoruz.

Hayaller, istekler, mali imkanlarla sınırlı olmadığı, insanın kendisinde kültür ve değerler birikimiyle ancak topluma yön verebileceği, yeni keşifler, yeni düşünceler reformunu bu şekilde geçilebilieceğini bizlere vurguluyor. Zenginlerin elde ettikleri her şeye ragmen kendilerini boşlukta görmeleri yada paranın herşeyi satın alabileceğini zannetmeleri gibi durumlarda mevcut. Fakirlerde olmayan paranın etkisiyle mutsuzluk var. Tabi sadece bu kadar kısıtlı konu değil.

Bunu kitabın 233. Sayfasından devam edelim.

‘‘Her ne kadar zengin, çekici ve güzel olsalarda kendini büsbütün gereksiz ve zavallı hisseden kaç milyon insan olduğunu hayal etmeye başladım. Dışarıda birlikte çıkacak bir arkadaşı olmayan öğrenciler, tek kurtuluşları oymuş gibi televizyonun önünde oturan yaşlılar, yaptıklarının bir anlamı olup olmadığını merak eden otel odalarındaki iş adamları, bütün öğleden sonralarını bara gitmek ve sadece bir arakadaş aramadıklarını göstermek üzere dikkatle makyaj yaparak, saçlarına şekil vererek geçiren kadınlar; hepsininde tek istediği hala çekici........

© tarihistan.org