GÜLSÜM ABLAM

Gecenin ilerleyen karanlığında kapıyı çalan ölüm,
Umarsızca davranmadı yerinden, dedi: Hoş geldin gülüm.
Emir Allah’ındır! Yoktur sana söylenecek bir sözüm.
Ne iyi ettin de geldin! Yolunu gözlüyordum, iki gözüm.

Dindi ağrılarım, dindi sızılarım, kayboldu hele acılarım.
Görmüyorlardı mutluluğumu, telaşlandı can evlatlarım.
Haber salındı, bilindik adreslere; düğünümüz var! Toplanalım.
Planlar, programlar, sözler atıldı yabana; Gerçekliğe bakalım.

Yaşadıkça etrafına gücün verdin, oldukça çok şevkin verdin.
Görenler sanıyorlardı, yoktur senin hiç çözülmez bir derdin.
Uzun yıllara meydan okudun, hayata da sıkı tutundu, bedenin.
Ziyadesiyle........

© tarihistan.org