ZAMAN YAZILARI

İsmail ZORBA
([email protected])

Kendimize ait zamanlarımız çoğalıyor. Aslında hayatla tamamlandığımız sınırlarımız daraldı. Yaşam algımız farkına varamadan değişimler geçiriyor. Belki de normal zamanlarda en çok şikâyet ettiğimiz kalabalıktan, gürültüden bir anda sıyrılıverdik. Zaman zamana eklendikçe o kalabalıkların gürültüsünü özlemeye başlayacak mıyız? İnsanı özleyecek miyiz? Bu soruya şimdilik cevap veremiyorum. Yazdan beri insanlar yordu beni. Bu zor dönemde insanlarımız o kadar hayâl kırıklığı yaşattılar ki söyleyecek söz bulamıyorum.

Kendi canımı korumak elbette en doğal hakkım. Her şartta “Önce can!..” demeliyim. Ama o canın hakkını vererek, o canın bana bahşettiği vasıflara sahip çıkarak. İnsan olma erdemine sahip çıkmak, bu hayatta tek başına olmadığımızın farkına vardığımızda fark edilir. Sürüden farkımız insan olarak farkındalığımızı ortaya koyduğumuz an hissedilir. Sorumluluğumuz benliğimizde başlar, bizde anlam kazanır, insan olmakla tamamlanır.

Kendimizi sevmekle başlar hikâyemiz. Ama sevgi hakiki manasına sevilmeye başladığımız an başlar. Sevmek, sevilmekle tamamlanır. Ardından insanı tanımlayan ve tamamlayan bütün özellikler gelir. Edep, vicdan, merhamet, adalet, doğruluk, iyilik, sağduyu ve insanca güzelliklere ait tüm özellikler.

Şu günlerde yarım bırakılmış insan hikâyeleri ile karşı........

© tarihistan.org