İsmail ZORBA

([email protected])

ZAMAN, TÜM SIRLARA VAKIF

Yüreğime yağmur damlaları düşmekte. Şerha şerha olmuş yaralarımı temizlemekte. Islanıyorum ama üşümüyorum.

Zaman tüm sırlara vakıf.. Ya senin hiç içinde yaşatmayı beceremediğin sırların... Sırların ve tutulmayan sözlerin.

Ardı arkası kesilmeyen iç sesleri. Sorular, sorular; bir türlü cevabını bulamayan sorular. Titrek mum ışığında gözler duvardaki gölgeleri izliyor.

Duvardaki saatin tik takları. Kuruldukça çalışan saat zamanı işlemeye başlıyor. Kurulu saatin tik taklarına eşlik eden gel gitler… Zamanı hapsediyorsun düşüncelerine. Doluya koysan olmuyor, boşa koysan dolmuyor. Kum saati gibi elinden akıp gidiyor düşünceler. Çevirdikçe çevriliyor dönme dolap, hep aynı kelimelerin acziyetinde hapsoluyorsun.

Ve gecenin ıssızlığında sokaktan gelen sesler hayat buluyor. İçinden çıkamadığın........

© tarihistan.org