Kaybolmuş İnsan ve Yol Gösterici Hayvanlar
Kaybolmuş İnsan ve Yol Gösterici Hayvanlar
İnsan bir zamanlar anlamı arıyordu, şimdilerde ise kaybolmuş bir gölge misali ortada dolanıyor. Her adımında ruhundaki boşluğu daha da derinleştiriyor, her düşüncesi bir öncekini tamamlamadan yok oluyor. Ne yapacağını, neden var olduğunu, kimin için yaşadığını unuttu.
İnsan kendini bir zamanlar tanıyordu şimdi ise o tanımadan çok uzak. Gerçekliği ve doğruyu bulmak için yola çıkmıştı belki ama bu yolculuk sırasında yönünü kaybetti.
İnsan yolculuğunda yalnız mı? Ya da sizler insanın bu yolculuğunda yalnız olduğunu mu düşünüyorsunuz?
İnsan çevresinde var olanları görüyor mu? İnsanın bakmadığı daha doğrusu bakıp görmediği ve konuşmadığı varlıklar, ona en çok lazım olan şeyi sunuyor: İz ve Yön.
Sabahın ilk ışıklarıyla havayı dolduran bir kuşun melodisi, bir kedinin kadife gibi yumuşak tüylerinin altında saklı sıcaklık, bir köpeğin sadık bakışları.
Tüm bu güzellikler, kaybolmuş insanın bir zamanlar sahip olduğu basit ama derin........
© tarihistan.org
