Prof. Dr. Zeynep Korkmaz, 1921 5 Temmuzunda İstiklâl Savaşı içinde doğdu. 104 yıl yaşadı. Cumhuriyetimizin, millet sevgisiyle coşmuş ilk neslinden şâhâne bir örnekti. Türk Dilinin tarihî gelişimini, gramerini ve ses özelliklerini çalışan bir dilciydi. 23 kitabı ve 300’den fazla makalesiyle dile bütünlüklü bakışın örneklerini verdi.

Dili müze malzemesi gibi gören dilcilerden değildi. Türkün yüksek idare kudretiyle şekillenen dilini, varlığını anlama gayretindeydi. Türklüğü olduğu gibi dilini de bütün devirleriyle benimseyerek, iniş çıkışlarıyla değerlendirecek bir bakışın insanıydı. Bilgin olarak objektifti. Türk olarak sevgisi de bu objektiflikle çerçeveliydi.

Eserlerinin isimlerinden bile bu bütünlüğü çıkarmak mümkündür. Çalışmalarının ağırlığı Oğuz Türkçesi ve ağız çalışmaları gibi görünür. Bu dili anlamada halk dilini, derlemeleri esas almakla beraber, klasik eserlerin(Fuzûlî’nin Dili Hakkında Notlar gibi) dil özelliklerini de ihmal etmez. Konuşulan dil ve bütün dönemlerin edebiyatı merkezdedir.

İLİKLERİNE KADAR TÜRK

Cumhuriyet’in ilk nesline mensup olanlar, hangi işi yaptığı fark etmeksizin memleket derdindedir. İdare konularını, iç ve dış siyasi gelişmeleri yakından takip ederler. Ve mutlaka görüş bildirirler.

Zeynep Korkmaz, dil davasına genç yaşında girer. DTCF’de öğrenciyken 1941’den itibaren Türk Dil Kurumu’nun üyesidir. Bu üyelik, 1982’de TDK’nın Anayasa’ya konulan Atatürk Dil Ve Tarih Yüksek Kurumu’na bağlanışına kadar devam eder. Bu kurumun oluşturulmasında da hizmeti vardır. İhtilâl Konseyi’nin Genel Sekreteri Haydar Saltık’la görüşmüşlerdir. Dernek statüsündeki TDK’nın uzun yıllar boyunca yaptığı işlerle ilgili rahatsızlık vardır. Yardım isterler.

Sanırım 1981........

© tarihistan.org