O BENİM HOCAMDI

Beynun Akyavaş, öğrencilik yıllarımızın Dil Tarih’inde her bakımdan öne çıkan bir isimdi. Fransız Filolojisi hocasıydı. Eski Fransızca okuturdu. Dil meselelerinde bilgisi, bakışı, görüşü itibariyle bildiklerimizden farklı bir derinliği vardı. Onu öne çıkaran sadece bilgisi değildi. Hali-tavrı, duruşu-oturuşu, konuşması-görüşmesi, kısadan söylersek yüksek muaşeretiyle (görgü) muhteşem bir insandı. Kaybolan değerlerin şahane temsilcisi modern bir kadındı.
Beynun Hanım, İstanbul Hanımefendisi’ydi. Meşrutiyet aydınlarının devamcısı bir aydındı. Doğu ve Batı kültürlerine aynı seviyede hâkimdi. Saraylı veya konaklı havasında, imbikten süzülmüş bir zerâfetle, hayranlık duyulacak bir vekar ve incelikteydi. Kolay edinilecek bir şahsiyet ve karakter değildi.
Hiç evlenmemişti. Farkı görünüşünden de hemen fark edilirdi. Saçları gür ve her zaman yapılmış görünürdü. Güzel giyinirdi. Belki fakültenin en güzel kadını değildi. Fakat en güzelden güzeldi. Dimdik, kararlı ve hedefe ayarlı yürüyüşüyle hayranlık ve saygı uyandırırdı.
“KAVGA GÜNLERİ”NDE ANLATTIM
Prof. Dr. Beynun Akyavaş’ın bendeki yeri özel bir sebeple de pekişmiştir. Erzurum’da bir yıl okuduktan sonra 1974’te Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi’ne naklen geçişimi o sağlamıştır. Bizimkiler, beni Tarih Bölümü asistanlarından Kâzım Kopraman’a yönlendirdiler. O Hoca’yla konuştu ve bölüme kabul edildim.
Sonrası Anarşi yıllarıydı. Filoloji binasının katları benim gibi milliyetçi bilinenler için tehlikeliydi. Buna rağmen derslerini kaçırmamaya çalışırdım. Çünkü diğer hocalardan farklı hali-tavrı yanında ders anlatışı da farklıydı.
Öğrenci hareketleri ve kavgalar yanında dil üzerinden kutuplaşmaların da sertleştiği zamanlardı. Bölüm başkanımız Bedrettin Tuncel, arı Türkçe kampındandı. 1940’lardaki tercüme komisyonunun üyelerinden ve başkanlarındandı. Yaşı epeyce ilerlemişti. Derslerine asistanları girerdi. Zaman zaman kendisi de gelir ve muhakkak dil konusunu açardı. Tek tek hepimizin tepkisini kontrol ederdi. “Eski”ye çatmak için kendince dialoglar yazar ve oynardı.
Bir defasında, “Şu bizim Cüneyt Gökçer’e Bay........

© tarihistan.org