Cahitkilic54@gmail.com

Bir zamanlar moda olan bir şarkı vardı. Sıkça çalınırdı; rastladıkça ben de severek dinlerdim:
“Dışarda kar yağıyor!”

***
Aslında ben, sevmem karı…
İki bin yüz rakımlı bir dağ köyünde doğup büyüdüm.
İstisnasız altı ay, bir buçuk iki metreye ulaşan karla kaplı bir coğrafya parçası…
O altı ay boyunca dış dünyayla tek bağlantısı, bir yayanın veya bir atın üstünde gidebileceği bir çığırdan ibaretti…
O çığır da, şiddetli bir fırtınanın, yöresel adıyla bir boranın sonunda belki haftalarca kapalı kalırdı…
***
O yüzden bir çocukluk travması olarak, hayatım boyunca kardan ve kış aylarından hazzetmedim…
***
Ama…
***
İster, entel takılıp “Homo Sapiens” deyin…
İster, geri kafalı bencileyin “Ebna-i Beşer” deyin…
İster, insanoğlu…
Kirlettiler üstünde yaşamaya çalıştığımız gezegenimizi…
***
İnsanoğlu, içlerinden çıkan muhterislerin ihtiraslarına gem........

© Tanyeri Haber