Σαν σήμερα, δέκα χρόνια πριν, το σωτήριον έτος 2015, στην Ελλάδα συζητούσαμε δυο καυτά θέματα. Το ένα ήταν ο διαγωνισμός της Γιουροβίζιον, που είχε γίνει στη Βιέννη και τον είχε κερδίσει ένας Σουηδός – η Ελλάδα είχε στείλει μια Μαρία Ελενα Κυριάκου αλλά δεν σκοτωνόμαστε τότε για τη συμμετοχή μας στη Γιουροβίζιον επειδή είχαμε σοβαρότερα πράγματα να σκοτωθούμε.

Το άλλο θέμα ήταν το άρθρο του Παναγιώτη Λαφαζάνη, κομμουνιστογενούς συριζαίου ακόμα τότε και υπουργού της πρώτης κυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, για την επέτειο θανάτου του ιστορικού γραμματέα του ΚΚΕ, του Φλωράκη: «Χαρίλαε, ψηλά στον λόφο του Αϊ-Λια, στο Παλιοζογλώπι, που αναπαύεσαι, έχεις διαλέξει καλή θέα για να αγναντεύεις και να περιμένεις να δεις τη λεύτερη, ανεξάρτητη και σοσιαλιστική Ελλάδα που οραματίστηκες μέσα από τα βάθη της καρδιάς σου. Ισως να μην περιμένεις για πολύ!».

Ο Παναγιώτης Λαφαζάνης ζούσε με τη φαντασίωση της ανατροπής του συστήματος, το προετοίμαζε όπως μπορούσε, είχε μάλιστα κάνει εγκαίρως δηλώσεις υποταγής σε ρώσους αξιωματούχους και, ασφαλώς, είχε ήδη γίνει γνωστή η φωτογραφία του στην οποία υποδεχόταν με βαθιά δουλική υπόκλιση κάποιον ρώσο πετρελαιά. Ο Λαφαζάνης πίστευε ότι ο Αλέξης........

© Ta Nea