Diğer

23 Haziran 2025

“Diyelim ki, ağır ameliyatlık hastayız,

Yani, beyaz masadan

Bir daha kalkmamak ihtimali de var.

(...)

Biz yine de hava yağmurlu mu diye bakacağız pencereden,

Yahut da yine sabırsızlıkla bekleyeceğiz

En son ajans haberlerini."

Hastanenin beyaz duvarlarından sıyrılıp, gözüm pencereye takıldığında, gökyüzünde bölük bölük geçen bulutları görüyorum.

Aklıma Tolstoy’un dünya klasikleri arasında çoktan yerini almış “Savaş ve Barış” romanındaki sahnelerden biri geliyor. Düşman toplarının dövdüğü Rus siperlerinde sıkışmış teğmen gökyüzüne bakıyor, sıra sıra geçen bulutlara takılıyor:

“Bulutlar geçiyor, hayat geçiyor."

Romandaki o cümle bana Nazım’ın yukarıda birkaç dizesini aktardığım “Yaşamaya Dair” şiirini hatırlatıyor.

Hastane odasındaki pencereden kendime döndüğümde...

Karşımda beni birkaç saat önce ameliyat etmiş Prof. Dr. Dursun Buğra’yı görüyorum. Sadece Türkiye’de değil, uluslararası çapta haklı bir üne kavuşmuş Dursun Buğra’yı.

Burası Koç Üniversitesi Hastanesi.

Her ameliyatı ayrı bir başarı öyküsü olan Buğra’ya, beni yeniden sağlığıma kavuşturduğu için nasıl teşekkür edeceğimi bilemiyorum.

Buğra’ya ve ameliyat ekibine, sonradan ilgilerini esirgemeyen doktor ve hemşirelere, hastanenin diğer çalışanlarına ayrıca teşekkür ediyorum.

Ameliyat yazmaya ister istemez bir süre ara veriyor.

Yazmak........

© T24