Diğer

30 Eylül 2025

Erdoğan'ın 2023 genel seçimlerinden sonra yaptığı balkon konuşması ve 2002'de iktidara geldiğinde yaptığı ilk balkon konuşması

Benim yaşım da 24’tü, şimdi senin 24.

Sayı olarak aynı. Sayıların, rakamların aynı olup birbirine hiç benzememesine ne diyeceksin?

Şöyle anlatacağım o zaman: Biraz ben, biraz sen. “Biraz”lar aynı olmasa da.

24 yaşımda da olabilmek için önce doğmuştum tabii. O sıra farkında değildim elbette; Demokrat Parti son seçimini de bir şekilde kazanmış; Kore Savaşı bitmiş, Vietnam yola çıkmış. Okuma yazma bilmeden elime aldığım gazetelerde Bayar, Menderes, İnönü. O yaşta bile gittiğim maçlardan, dinlenen bahsetmeyeceğim.

Tahmin edebileceğin gibi “yazı teknolojisi”nde en ileri aşama daktilo, “yayın teknolojisi”nde radyo, fotoğraf; sinema-tiyatro tabii var, renkli film de başlamış. “İletişim teknolojisi” aylarca, yıllarca sıra bekleyip alabildiğin telefon, telgraf, mektup ve galiba teleksten, bir de çok önemli olan gazetelerden ibaret. Ha bir de teksir makinesi var. Ama konu bunlar değil.

Küçücüğüm ama radyo var, babam gazeteci, evde konuşuluyor: 1960 Darbesi. Valla ilk başta “ihtilal” hatta “devrim” deniyordu. Resmi bayram bile ilan edilmişti. Diğer darbeler sökün edene kadar kısmen öyle kaldı; idamlarıyla da bir gıdım “sosyal haklar”la da. 20 sene sonraki darbe onu da resmen darbe yapacaktı.

Araya babamın ölümü sıkıştı. Yatılı olarak ilkokula başlayışım sonra. Geçelim. Siyaset hareketlenmiş, ne çok isim çıkmıştı. İsmet İnönü hükümeti derken, AP ve Demirel; “darbecilerden” Türkeş, hele TİP. Komşumuz Çetin Altan 1965’te 15 TİP’li milletvekilinden biri. Orhan Kemal de komşumuz, Yaşar Kemal de. Çocuğuz ama “soldan bir yol” tam önümüzde. İşte 15-16 Haziran işçilerle geldi. Radyodan dinlemek bile heyecana yetti. Yine o sırada Ecevit var. CHP içinde TİP gibi. Çalışma Bakanı. Grev, Lokavt, Toplu Sözleşme Kanunu. Deniz Gezmişler, Mahir Çayanlar. 68, Fransa’dan buraya kadar.

12 Mart. “Muhtıra” adındaki darbe. İdamlar, infazlar. “Bol gelen” Anayasa ile sosyal haklar “kapitalizm için darbe yapan” apoletli postallar altında. Ezildikçe “sol” da bileniyor mu ne? CHP’nin solu Ecevit koskoca İsmet Paşa’yı kongrede deviriyor. Sonra CHP birinci parti. İktidar olabilmesi için Erbakan geliyor, İslamcı İslamcı, ama “sol”daki Ecevit’in yanına. Derken Kıbrıs. Ambargo. Ekonomik kriz.

Milliyetçi Cephe, Demirel-Erbakan-Türkeş hükümetleri ardından. Sonra rekor oyla, ama yine tek başına iktidar olamayıp “üçkağıtçı sağcı” transferleriyle hükümet kurabilen Ecevit ve CHP. Sonra yine Milliyetçi Cephe. 1 Mayısların........

© T24