Diğer

13 Haziran 2025

Kendim yapay zekâyı bir felsefi tartışma alanı olarak kullanıyorum. Sanat alanında düşünüyorum ve üretiyorum ama yapay zekâyı kendi aklımın yerine koyarak sanat üretme konusunda çekincelerim var. Yapay zekâ ancak doğru düşünebilmem açısından bana entelektüel olanaklar sunar. Bir de kendi fikirlerime karşılık bulmak açısından çok faydalı buluyorum. Mesele de bu zaten. Bir sanatçının yapay zekâyı hangi düzeyde kullanması.

Sanat doğru bilgilerden beslenirken aynı zamanda sezgilerin de önemsendiği aşkın bir aklı kullanır. İşte benim aklıma takılan şey tam da budur. Yapay zekâ ki buna ben “holistik zekâ” demek istiyorum sanat üretimi konusunda nasıl bir katkı sağlayabilir? Doğrudan yapay zekâyla yapılan bir diyalogla bilgiye kolay ulaşma açısından yarar sağlanabilir. Bir bilgi nesnesi olan yapıtın oluşum süreçlerinde entelektüel bir alt yapının oluşumuna da katkı koyabilir ki bu da yine sanatçının yapay zekâyla kurduğu entelektüel ilişkiyle bir şekil alabilir. Ya işin yaratıcılık ve özgünlük yönü? Sanatçının yapay zekâdan bir eser üretmesini istemesi durumunda kendi otonomisini ve sezgisel eğilimlerini kaybetme sorunu yok mu?

Bugün sanat aşkın bir yaklaşımın yanında eskiden olduğundan daha fazla episteme ile beslenir: Sezgi, akıl ve doğru bilgi arasında köprü kurarak. İşte tam da bu çerçevede yapay zekâyı “holistik zekâ” olarak adlandırmak istedim. Bir bireyin kendi öznelliği bütünlüğünde yapay zekâyla kurduğu ilişkiden itibaren etkileşimli bir bilgi inşası gerçekleşir. Burada inşacı “konstrüktivist” bir bilgi ortamından da bahsedebiliriz. Yapay zekânın karşıdakinin sorularına göre kendi algoritmik sürecine girmesi aynı zamanda iki konum arasındaki........

© T24