Diğer

18 Temmuz 2025

Bildiğiniz üzere geçen hafta Süleymaniye’de PKK’nın silah yakma töreni vardı. Ben de çağrılan gazetecilerden biriydim. Tanıklığımı anlattığım iki yazı yazdım. Tepkiler gayet olumlu ve barışı kutsayan yöndeydi.

Ta ki cumartesi günü Recep Tayyip Erdoğan’ın daha sonra ‘ümmet hayali’ olarak yorumlanacak Kürt, Türk ve Arap birliğine ilişkin beyanlarına kadar…

O konuşmayı biz de törene katılan gazeteciler, hep beraber Diyarbakır’da izledik.

İdrakı zaman aldı.

Asla beklenen bir içerik değildi, hatta sürpriz oldu ama evet, aylar sonra Cumhurbaşkanı ilk defa sürece ilişkin elle tutulur bir varlık da gösteriyordu aynı zamanda.

Fakat sonra ne oldu, eleştirel, hatta sitem dolu mesajlar, sorular gelmeye başladı.

Konu, sorular ve eleştiriler benzerdi:

Sorular bunlardı.

Siyasal ve toplumsal tarihimiz tam tersi tecrübelerle sabit de olsa, mevzu Kürtler olduğunda oluşan bu paranoya hâline de aşinayız aslında!

Sonuçta, aniden sürece, DEM Parti’ye ve katılımcılara yönelik tepkiler oluştu.

Yapılan eleştirilerin en iyi niyetlisine göre, “DEM Parti yıllar içinde diktatörleşmiş bir iktidarla barış hayal edecek kadar bizler de buna ikna olup destek verecek kadar saftık…”

Öncelikle işin şu kısmını kendi adıma netleştirmek isterim;

Türkiye’de Kürt meselesine ilişkin kalem oynatmak ateşten gömlek giymek gibidir. Bugün yazdığın yazı, katıldığın toplantı, yaptığın röportaj, çektiğin fotoğraf yarın sürecin ters dönmesiyle ‘suç’laştırılır.........

© T24