Özgür Savaş Kılıç ile Bodrum’daki atölyesinde ecoprint sanatını konuştuk: Tükenmiştim, ecoprint’le sıfırdan başladım
Diğer
24 Ağustos 2025
Özgür Savaş Kılıç
Bir arkadaşım bir davetiye gönderdi, adını ilk kez duyduğum bir sanatçı Özgür Savaş Kılıç, bir sergi, bir ecoprint sergisi açıyormuş. Sanatçının Bodrum’da küçücük ama çok sevimli kulübe atölyesine gittim. Bir büyük şehirden kaçma, bir kurumsal hayattan kurtulma, bir bunalıma düşme, oradan çıkma çabaları hikayesiyle karşılaştım. İyi de olmuş, bir ecoprint sanatçısı doğmuş.
Özgür Savaş Kılıç’ın annesi ve babası öğretmen; Hatay’da büyümüş, Çukurova Üniversitesi’nde ekonomi okumuş, 20 yıl ilaç fabrikalarında çalışmış. Yani bir beyaz yakalı olarak gençliğinin büyük bölümünü geçirmiş. Evlenmiş, bir kızı olmuş. “Orta yaş bunalımı mı diyelim, sorgulama evresi mi? Bu hayatı seviyor muyum sevmiyor muyum diye sorgulamaya başladım” diyor. Taşınmışlar 12 yıl önce ailece Bodrum’a. Biraz ticaretle uğraşmış, iş büyümüş, mutsuzluk azalacağına artmış. Yazıyor, okuyor hatta bir romana bile başlamış. Yahşi’de bir otel odasında kararını vermiş; “Evi arabayı eşime bıraktım, sıfırdan başlamaya karar verdim” diye de anlatıyor. “Hintli filozof guru Osho’nun öğretilerine daldım. Onun meydan okumalarının etkisiyle, sevenlerimin endişeli bakışları altında kendime yeni bir yol çizmeye karar verdim. Spritüel yanım var. Vippasana meditasyonu yapıyorum, transformal nefes kamplarına katılıyorum.” diye devam ediyor.
Tam da o mutsuzluk döneminde Büyükada’dan bir büyüğü, ecoprint sanatçısı Çiğdem Güngör, aramış ve “Oğlum öyle boş boş oturma, gel bana yardım et, hem de biraz tatil yaparsın” demiş. Özgür Savaş Kılıç gitmiş, 15 gün kalmış ve kendi deyimiyle ecoprinte âşık olmuş. Bodrum’a geri dönmüş ve başlamış öğrendiklerinin üzerine bilgi ve deneyim katmaya. Bundan 40-45 yıl önce, India Flint isimli bir Avustralyalı kadın, mimar, tekstil sanatçısı okaliptüs yapraklarına sardığı paskalya yumurtalarının üzerine desenler ve renkler çıktığını fark etmiş ve başlamış kumaş........
© T24
