Diğer

T24 Haftalık Yazarı

03 Kasım 2024

Şair, uzakta ancak bir dost evindedir, nereden geldiğini anlayamadığı bir bebek ağlaması işitir, yeri yurdu şaşırır önce; kendi çocuğu gibidir bu ağlayış...

Sonra kendi de şaşıracaktır şaşırdığına

Öyle ya, bebeklerin ulusu yoktur!

İlk kez yurdumdan uzakta yaşadım bu duyguyu
Bebeklerin ulusu yok
Başlarını tutuşları aynı
Bakarken gözlerinde aynı merak
Ağlarken aynı seslerin tonu

Ataol Behramoğlu’nu dinlerken hiç bu kadar etkileneceğimi düşünmüyordum, ilk dinlediğimdeki izlenimlerimi Burcu’ya aktarırken ki heyecanımı hala yaşıyorum.

‘Hadi hayatım, Ataol Hocayı dinlemeye gidelim’ dedim geçen pazartesi akşamı.

Bodrum’dan kalktık, Efes Selçuk Belediyesi’nin düzenlediği ‘Cumhuriyet’in Aydınlığı’ etkinliğinde bulduk kendimizi.

Anlatabileceğimi sanmıyorum ama deneyeceğim; o şiirleri yazan şairin, bir hışımla oturduğu yerden ayağa kalkarken bir elini cebine atıp da diğer eli mikrofondayken öne ve yana attığı adımlar ve şiiri seslendirişindeki hal ve tavırları beni şiirleri kadar etki altına alıyor.

- Serdar, bir başka dinliyordun, gördüm!

Hoca, yakalamış beni.

Benim dinleyişlerim, belli bir kıvama erince, mekandan kopuşum ‘zamandan bihaber - o zamanın içinde’ kendime çıkan bir yol buluncaya kadar devam ediyor.........

© T24