Diğer

T24 Haftalık Yazarı

04 Ağustos 2024

Son günlerde ilgimi çeken iki makale aynı konuyu araştırmakta ve benzer sonuçlara ulaşmaktaydı. Her iki çalışmada da yaşadıkları ülkede konuşulan dili bilmeyen bireylerin aldıkları sağlık hizmetindeki olumsuzluklar incelenmiş.

İlk çalışma Boston'da bulunan Harvard Üniversitesi'nden yayımlanmış. Bu çalışmada yer alan travma ve yanık hastalarının tedavi sonrası yaşadıkları sorunlar incelenmiş. Anadili İspanyolca olan ve yeterli İngilizceye sahip olmayan 114 hastanın önemli bir bölümü tedavi sonrasında uygun bir bakım alamamış. Birçoğunda psikolojik problemlerin yanında yeterli besine ulaşamama gibi problemler de ortaya çıkmış. Yazarlar bu hasta grubunun daha düşük sosyo-ekonomik kesimlerden geldiğine, kültür ve dil engelinin durumu zorlaştırdığına da dikkat çekiyorlar (1).

İkinci çalışmada ise pediatrik yoğun bakım tedavisi gerektiren 6.802 çocuk incelenmiş. Bu çalışma da ABD'den ve bu çocukların tamamının da ana dili İngilizce değil. Çoğunluğunun ana dili İspanyolca olmakla birlikte önemli bir kısmı da Arapça ve Çince gibi kökenlere sahip.

Bu çocukların toplumun geri kalanına göre daha karmaşık tıbbi sorunlarının olduğu ve yoğun bakımdaki ölüm oranlarının da benzerlerinden fazla olduğu saptanmış. Bununla birlikte yoğun bakımda kalış süreleri ve organ yetmezliği gibi sorunların da hep kötü yönde olduğu görülmüş (2).

Her iki çalışmada da incelenen hastalarda anadil bariyerinin sağlık hizmetlerine olumsuz olarak yansıdığı görülüyor.

Anadilinde sağlık yıllardan beri Türk Tabipleri Birliği'nin (TTB) de gündeminde olmuştur. Bizdeki yabancı dil İspanyolca değil de Kürtçe olduğundan bu durum bazı kesimlerce kabul edilemez olarak görülüyor.

Hekim ve hastası arasında geçen konuşmalar sırdır. Bu konuşmaların bir tercüman aracılığıyla yapılması gizliliğin açık ihlalidir. Bir kadın cinsel sorunlarını, bir mahkûm işkencede yaşadıklarını tercüman aracılığıyla nasıl ve ne kadar anlatabilir? Anadilinin gerekliliğini savunan TTB hep Kürtçülükle........

© T24