Diğer

19 Kasım 2025

A Milli Futbol Takımı, 2026 FIFA Dünya Kupası Avrupa Elemeleri E Grubu altıncı ve son maçında İspanya'yla 2-2 berabere kaldı

Efendim… Futbol dediğin şey bazen basit bir topun üç direk arasından geçme macerası gibi görünür ama bizim memlekette o top, sanki vergisini yatırmamış bir vatandaş gibi sürekli bir yerlere takılır. Maçtan önce hesap kitap yapılmıştı: “İspanya’yı sahasında 7-0 yenersek, 2026 Dünya Kupası’na kapıdan elimizi kolumuzu sallaya sallaya giriyoruz.”

Öyle bir hale girdik ki hayali bile bünyede yan etki yapıyor; insanı bir anlığına “bizim çocuklar herhâlde Jedi oldu, topa da ışın kılıcıyla vuruyorlar” diye düşündürtüyor.

Ama işte, o hesap kitaplar da maçtan sonra mutfak tezgâhında unutulmuş bir çay bardağı gibi soğudu, buharı çekildi… Maç başladı, top döndü, rakip döndü, tribün döndü; döndü de bir tek o 7-0’lık hayal dönüp geri gelemedi. Hani 7-0 öyle bir skor ki, evdeki çocuğa ödev olarak verirsin; “Oğlum bunu hayal et de yarın bana anlat” dersin… Ama gerçek hayatta? Yok. Evren bile “yapmayın çocuğum, göğe merdiven dayamak daha mantıklı” der.

Maç bitti. Bizim umut dediğimiz o narin balon, elimizde kâğıt helva gibi ufalanıverdi.

Bir ara sanki balon patlamadı da, “ben gidiyorum” deyip ağır çekimde göğe süzüldü; biz de altından el salladık.

Dün gece sahaya çıkan takım değil, kaderin bizzat kendisi ofsayta düştü sanki. Ya da belki biz, ofsaytı hayatımıza bir yaşam biçimi olarak benimsedik: Ne zaman ileri çıksak, ya da rovașata atsak, olmadı. Biz de döndük, döne döne memleketin tavuk döner ustaları gibi olduk.

Skoru konuşmaya bile gerek yok. Çünkü gece sahadaki tek gerçek şey skordan ziyade şuydu:

Biz, Dünya Kupası’nın kapısına gittik; zile bastık; içeriden biri araladı kapıyı, “biz sizi arayacağız”........

© T24