Diğer

20 Şubat 2025

Ölüyoruz ve ölürken bile “Bizi kim yönetecek?” diye inliyoruz.

Bizi halihazırda yönetenler o sırada birilerini daha tutuklatıyorlar.

Aynı hataları yaparak farklı sonuçlara ulaşamadığını idrak edemeyen atalarımız gibi aklımıza “Bizi artık kimse yönetmesin?” diye düşünmek ya da “Artık onun bunun karanlık niyetleriyle yönetilmek istemiyoruz!” diye isyan etmek gelmiyor.

O sırada birileri daha gözaltında…

İktidarsız bir düzen kurulabileceği, ortak bir kabulle mantık ve akıl çerçevesinde idealize edilmiş bir hayata ulaşılabileceği fikri bir ütopya. Gerçekleşemeyeceğinden emin olduğumuz “ütopyaları” şımarıkça çöpe atıp, istikrarlı bir şekilde gerçekleştirdiğimiz “distopyaların” içine kaygısızca çocuklar doğuruyoruz.

O sırada bir mahkeme kararı daha fiyasko…

Düşmanlardan ancak öldüklerinde kurtulmayı ve denizin ortasına düşüp yılanlara sarılmayı kader bellemişiz. Hayat bizim için nicedir iyinin kötüsü ve kötünün iyisi arasında gidip gelen bir ibre. Hipnotize olmuş gibi o ibreye kitleniyoruz ve dünyanın ne kadar büyük zamanın ne kadar geniş olduğunu algılayamaz hale geliyoruz.

Bizi kurtaracak bir kahramana ihtiyacımız olduğundan eminiz. Ama o kahraman bizi kimden kurtaracak? Bu soruya hiç düşünmeden verdiğimiz cevabın doğruluğundan emin miyiz? Hadi cevaptan emin........

© T24