Yalnızlıkla derinleşen o boşluk
Diğer
21 Eylül 2025
Yalnızlık, Fontanesi (1860)
"Yaşamak dünya üzerindeki en nadide şeydir. Çoğu insan sadece var olur" der, Oscar Wilde. Var olmakla yaşamak arasındaki acımasız boşluk gerçekte hayatımızın anlamını ya da anlamsızlığını gösterir. Ruhumuza iliştirilmiş yalnızlıktan olsa gerek, derin ve karanlıktır. Nasıl dolduracağımızı pek bilemeyiz ve ürkeriz, çünkü çağımızda gittikçe derinleşiyor. Yine de madem varız, canlıyız, bizi çevreleyen, bize konan sınırların içinde, çoğu zaman yasaklara boyun eğerek de olsa bir şeyler yapmaya çalışırız. İnsan ilişkileri bu boşluğu doldurma gayretinin temel nedenlerinden biridir. İstediğimiz kadar özgürlük, bireysellik içinde tanımlayalım kendimizi, her durumda mutlaka ötekine gereksinme vardır. Özgür olmanın tanımı da ötekinin varlığından geçer, o yoksa özgürlüğün anlamı da yoktur. Dolayısıyla birey olmanın anlamı da diğeriyle ortaya çıkar. Konuşuruz, dokunuruz, yan yana, karşı karşıya, göz göze, el ele dururuz. Bunu dostluk, aşk, evlilik, arkadaşlık, yoldaşlık gibi kavramlarla açıklarız ama gerçekte yalnızlığa karşı savaşta, yanımıza cephe arkadaşı aramaktayızdır. Onun da bana ihtiyacı vardır; o halde birlikte savaşmalıyız! Başka bir deyişle birbirimize bağımlıyız. Hiç değilse gölgesi düşsün yanıma, hiç değilse sesini duyayım, sıcaklığını hissedeyim. Benim varlığımın sınırlarında durup beni tanımlasın, ayna tutar gibi!........
© T24
