Diğer

21 Mayıs 2025

Gecenin bir vakti sosyal medyada haberlere bakınıyorum.

İstanbul açıklarında bir deprem daha olmuş. Kim ne demiş? Artçı mı? Bu kadar aradan sonra artçı deprem olur mu?

Sonra bir video düşüyor önüme.

Sarışın, kısa saçlı İngiliz aksanlı bir kadın, bir cerrah, ameliyat elbisesi üzerinde metanetinin son kırıntılarıyla Gazze’deki Nasır Hastanesi’nden kendi telefonuyla çektiği bir mesajı paylaşıyor.

“Yalan söylemeyeceğim, kendimi oldukça kötü hissediyorum” diye başlıyor söze.

“Yedi yaşında bir bomba nedeniyle sağ yanağını ve omzunun arka kısmını kaybetmiş bir kız çocuğunu ameliyat ettik” diye devam ediyor.

“Ondan önce de beş yaşındaki kız kardeşini ameliyata aldık. Sol kolundan çok büyük bir yara almıştı. Kolundaki derinin yüzde 90’ını kaybetmişti. Kırıklar vardı. Şu anda kolunu kurtarabileceğimizden emin değilim.”

Biliyorum, bunları okurken rahatsız olacaksınız.

Belki de olmalısınız. Olmalıyız.

Sonra bu kız çocuklarının annesini de bir meslektaşının ameliyata aldığını, kadının hayatta kalıp kalmayacağından emin olmadığını anlatıyor, İngiliz cerrah kadın.

Ve devam ediyor: “Şu anda çatışmalar hastaneye çok yaklaştı. Bombaların sesini çok daha yüksek duyuyoruz. Üstelik ekibimizden dört kişi, çatışma bölgesinde kalan evlerine gitmek zorunda kaldılar. Ailelerini oradan çıkarmaları gerekiyor. Dört kişi eksiğiz ve yakında bizim de hastaneyi boşaltmamız gerekeceği söyleniyor.”

Konuşmasının sonlarına doğru sesi titremeye başlıyor. “Evet,” diyor, “Çok ama çok kötü durumdayız.”

Ağlamasına çeyrek kala durduruyor kaydı.

Kadının ismi Victoria Rose.

Bir plastik cerrah.

Londralı.

İngiliz yardım kuruluşu Ideals’ın bir gönüllüsü olarak geçen yıldan bu yana sıklıkla Gazze’ye........

© T24