Diğer

13 Eylül 2025

Sergen Yalçın

Arada bir futbol yazıları da yazayım istiyorum.

“Ne alaka” diyenleriniz olabilir, açıklayayım. Ben mesleğe spor servisinde başladım. Radikal’de.

Hatta şöyle söyleyeyim, Cem Abi’yle (Dizdar) bir televizyon programı yapmışlığımız bile var. (Ve Berfu Haşıoğlu’yla tabii… O olmasa, o program da olmazdı.) Tabii milattan önce.

Sonra bir soğudum futboldan. Ülke futbolu soğunmayacak gibi de değil malum. Snooker yazsam da siz okumazdınız, spor yazma işinin gerisi gelmedi anlayacağınız.

Bu sezon niyetlendim, heves ettim yeniden spor yazmaya. Özellikle spor diyorum, hep futbol yazısı beklemeyin diye.

Ha bir de önceden söylemek lazım: Beşiktaşlıyım, hem de Fulya’daki eski antrenman tesislerine bir adım mesafede doğmuş, babadan-dededen Beşiktaşlı. Lakin -Türkiye’de buna inanmak zor biliyorum ama- spor basınına girdikten sonra fanatizmin f’si kalmadı bende.

Ayrıca ben hep karşıdaki mahalleyi eleştirenlerden olmadım hiç. Rakip takıma sallamak filan tuhaf geliyor bana. Ayıp gibi de geliyor. Senin işin değil ki o. Sen kendi takımına bakacaksın, senin takımın iyi olacak, bunun için de kendi takımını eleştireceksin. Doğrusu bu sanki…

Yani, sözün özü gözünü Beşiktaş hırsı bürümüş bir kafada da değil.

O nedenle sadece Beşiktaş yazısı yazmayı da düşünmüyorum. Çünkü geniş ve havalı kadrolarıyla Fenerbahçe ve Galatasaray’ın maçlarından da keyif alıyorum.

Açık söyleyeyim, üç yıldır Beşiktaş’ı -arada bir ne yapıyorlar diye bakmak dışında- izlemiyordum. Çok kötü futbol oynuyorlardı zira. İçim sıkılıyordu izlerken. Uykum geliyordu.

Başakşehir maçının 20. dakikasında şöyle bir tweet attım:

“Skordan bağımsız yazayım. Beşiktaş 3 senedir ilk kez futbola benzeyen bir şey oynuyor. Oyun aslında karmaşık değil. Mevkisinin adamıyla oynayacaksın. 6'dan 8, 8'den 10, 10'dan 9 numara yapmaya kalkamayacaksın. Herkes pozisyonuna disiplinli şekilde sahip çıkacak. Temelde bu.”

Evet, Beşiktaş........

© T24