Diğer

T24 Haftalık Yazarı

11 Ağustos 2024

"Şans Eseri" Olimpiyatlar'ın açılış tarihinde Türkiye'de gösterime giren filmde Paris, Fransa'nın eşitlik ilkesinden uzak. Açılışta Marie Antoinette'in 1793'te idam edilmeden önce hapsedildiği Conciergerie'de konser veren Gojira metal grubu, Paris'in özgürlükçü imajını sorguladı. Giyotinle kesilmiş kafasını elinde taşıyan ve kanlar içinde şarkı söyleyen kraliçe, şehrin karanlık geçmişini hatırlattı. Woody Allen'ın son filminde ise şiddet günümüz Paris'inde kol geziyor. Adaletten yoksun şehirde hayat bir pamuk ipliğine bağlı.

Filmde, genç ve güzel Fanny'nin (Lou de Laâge) "şansı," zengin ama kontrolcü Jean (Melvil Poupaud) ile evlenmesi. Bir süs bebeği gibi gördüğü karısının giyiminden sporuna kadar karışır. Sade ve zarif eşine zorla taktırdığı gösterişli mücevherlerle gücünü ispatlamaya çalışır. Bir sanat galerisinde çalışan Fanny'nin, kiminle telefonda konuştuğunu ya da kiminle nerede öğle yemeği yediğini merak eder. Karısını korunması gereken bir hazine gibi gören damat, kayınvalidesinin gözüne girer.

Jean'ın züppe çevresi, yüzeysellikte yarışır. Katıldıkları davetlerde Venedik gibi güya masalsı bir şehre gitmeyi düşlerler. Oysa görmek istedikleri beldelerin tarihi ve kültürü hakkında fikirleri yoktur. Değil İtalya'ya uçmak, Paris'in dışına bile çıkamazlar. Japon restoranına gitmek isteseler de kendi mutfaklarından vazgeçmezler.

Yaşadıkları kısır döngü, Jean'ın oyuncak raylı treninin dairesel yolculuğuyla resmedilir. Oyuncak treninin girdiği karanlık tünelde sıkışıp kalan Jean, çocukken maruz kaldığı zorbalığı çevresine yaşatır. Elindeki kumanda, evliliğinde iplerin elinde olduğunu hissettirir. Fakat bir çember içinde dönüp duran tren gibi hayatında bir arpa boyu yol katedemez. İş ortağına ya da karısına duyduğu şüphe ve kıskançlık, kendi benliğini kemirir.

Jean'ın........

© T24