Diğer

31 Temmuz 2024

26 Temmuz Cuma gecesi Paris 2024 Olimpiyat oyunları açılış töreni ile resmen başladı. Fakat bu kez sporun kendisini değil de açılış töreni üzerinden hayatlarımıza dahil edilmek istenilenleri konuşmak durumunda kaldık. Bir başka ifadeyle Olimpiyat Oyunları tarihinde ilk kez sporu değil sporun dışındakilerin hem sporu hem de hayatlarımıza dair etkilerini iliklerimize dek hissetmiş olduk.

Açılış ve kapanış törenlerinin görkemli bir sunum üzerinden yansıtılması anlayışı her büyük organizasyonla birlikte daha fazla hissedilmeye başlanmıştı ancak Paris 2024 bu konuda bambaşka bir aşamaya geçişin simgesi olarak tarihteki yerini aldı diyebiliriz. Yaşananları kendi penceresinden görme alışkanlığını bir türlü terk edemeyen ülke insanımız açısından bu durumun ortaya koyduğu gerçekliği tek kelimeyle özetlemeye kalkarsak; "sapkınlık" lafı fazlasıyla durumu anlatır niteliktedir. Buna karşın sporun yerini sanatsal ifadelerin yanı sıra bolca mitolojik göndermelere bıraktığı açılış töreninde ortaya konulanların karşılığı sadece sapkınlık olarak nitelendirilemez. Karşımızda popüler kültürün en önemli alanlarından bir tanesi olan sporun diğer alanlarla birlikte yeniden dizayn edilmesine dönük girişimlerin söz konusu olduğunu ve bunun arka planında dünya üzerindeki ideolojik angajmanların da yer aldığı gerçeğini de bir yerlere not etmek durumundayız.

Başından yayını kesinceye kadar TRT ekranlarından takip ettiğim açılış töreni -ki yayın kesildikten sonra Eurosport üzerinden izlemeye devam ettim- son derece gösterişli ve bir o kadar da müthiş emek verilmiş bir şekilde ekranlara yansıdı. Bir kentin tarihini, kültürünü ve en önemli göstergelerinin nasıl kullanılabileceğine ilişkin bu açılıştan örnek alabileceğimiz pek çok nokta olduğunu söylemek durumundayım. Burada açılış esnasında ülkelerin tekneler ile geçiş anlarındaki üzerlerindeki kıyafetlerinin nasıl seçilmiş olduğu meselesinin bile özellikle kendi ülkemizin kıyafet seçimleri söz konusu olduğunda nasıl bir yere karşılık geldiği noktasını takdirlerinize bırakıyorum. Ancak özellikle Moğolistanlı sporcuların kıyafetlerindeki estetik dokunuşları gördüğümüzde bizim sporcularımızın kıyafetlerine yönelik pijama eleştirileri daha fazla yürek acıtıcı bir hale dönüşüyor.

On iki farklı bölüm üzerinden kurgulanan olimpiyat açılışı için binlerce dansçının kullanıldığını bir kez daha hatırlatmalıyım. Bu organizasyonunun tam anlamıyla bir görsel şova dönüştürüldüğünü ve bunun için büyük bir hazırlık yapıldığını da eklemeliyim. Her bir bölüm kendi içerisinde bir başlık taşımakta olup söz konusu bölümlerle ilişkili anlatı ve bu anlatılara eşlik eden sporcular ve müzisyenler, izleyenlerin doyurucu dakikalar yaşamasına katkıda bulunuyorlardı. Enchanté-Synchronicité-Liberté-Egalité-Fraternité-Sororité-Sportivité-Festivité-Obscurité -Solidarité-Solennité ve Éternité. Her bir bölümün kendi içerisinde son derece iyi hazırlandığını ve bir o kadar da müthiş bir emek ürünü olarak ortaya konulduğunu söylemeliyim. İşte tam bu noktada son kısma yani finale yaklaştığımız kısma geldiğimizde TRT yayını kesti ve tüm organizasyonun en heyecan verici olan Seine Nehrinde dört nala koşan metalik bir at üzerindeki binici- ki binicinin omuzlarında olimpiyat halkalarının bulunduğu bayrağı taşıyarak- Eyfel Kulesi'ne doğru yol alıyordu. Her geçtiği köprünün altında güvercin kanatlarını simgeleyen elektronik görseller yanıyor ve harikulade bir görsel şovun içerisine dahil olmanıza yardımcı oluyordu. Ne yazık ki TRT yönetiminin akıl almaz bir kararıyla açılışı izlemek isteyen milyonlarca insan bu güzellikleri göremedi! Tabii biz birazdan bahsedeceğimiz kırmızı halı üzerindeki son akşam yemeği tablosunun canlandırılması meselesine takılıp kaldığımız için diğer kısımlardaki olup biteni ve oradaki göndermeleri ne yazık ki yakalayamadık bile!

Ülkelerin geçişi ile başlayabiliriz mesela ve burada alfabetik sıralama içerisinde yer verilmeyerek en sonda adeta gövde gösterisi yapmaları sağlanan ev sahibi Fransa, Birleşik Krallık ve Amerika Birleşik Devletleri'nin neden burada........

© T24