Nerede bir zulüm varsa, nerede bir mazlumun kanı akıyorsa, uluslararası sistem bir şekilde Tony Blair’i “akil insan” diye sahneye çıkarıyor. En son Donald Trump’ın Gazze Planı’nda bile barışın hamisi olarak ilan edilen isim oydu. Fakat bu “barış elçisi” imajının ardında kim var, hangi karanlık sayfaların orta yerinde hep Blair karşımıza çıkıyor, gelin yakından bakalım.

Yeni Britanya’nın Vaatleri: Tony Blair’in Yükselişi

Bazı liderler, sadece kendi ülkelerinin değil, bir çağın ruhunun da tercümanı olur. Tony Blair, 1990’ların ortasında İngiltere’ye “yeniden doğuş” vaadiyle çıkan genç ve parlak bir isimdi. Soğuk Savaş sona ermiş, ideolojilerin yerini imajlar almıştı. Blair, bu yeni çağın çocuğuydu: kelimelerle büyüleyen, siyaseti bir sahneye çeviren bir figür.

1953 Edinburgh doğumlu Blair, klasik aristokrasiden gelmese de İngiliz elitinin kalıplarında yetişti. Fettes College disiplini, Oxford’daki hukuk eğitimi, ardından “barrister” olarak kazandığı hitabet kabiliyeti… Hepsi, gelecekte siyasette en etkili silahının —dilinin— temellerini attı. Blair için siyaset, fikirlerden önce bir anlatı sanatıydı. Sözcüklerin ritmiyle kitleleri etkilemeyi, daha otuzuna varmadan öğrenmişti.

İşçi Partisi’ni Yeniden Canlandıran Avukat

1970’ler ve 80’ler İngiltere’si, Margaret Thatcher’ın demir politikalarıyla biçimlenmişti. Sendikalar kırılmış, refah devleti gerilemiş, İşçi Partisi ise kimliğini yitirmişti. İşte bu yorgun solun içinden Tony Blair çıktı. 1983’te milletvekili olduğunda sistemin merkezinden uzaktı ama çok geçmeden yıldızı parladı. Dili sade, üslubu karizmatikti; Labour’u yeniden iktidar yürüyüşüne sokabilecek yeni bir söylemin habercisiydi. 1994’te parti liderliğine geldiğinde, artık........

© SuperHaber