“Durmasını bilmeyen, düşer.”

Bir yakınından, bir yerden, bir görevden geçişi ya da sürekli uzaklaşmanın adı olan “ayrılık”, şiir, şarkı, öykü, roman ve filmlerde en çok işlenen konulardan biridir. Aileden, arkadaştan, okuldan, görevden ayrılma biçiminde sayılacak, birçok türüyle insanın yüreğini burkan, ayrılma yerlerinde kimilerini ağlatan ayrılık doğal olduğundan çok beklenmedik, umulmadık ya da olumsuz geçişleriyle yaralayıcıdır. “Ölüm Allah’ın emri, ayrılık olmasaydı” deyişinin, bu olgunun üzücü yanını vurgulayan günlük sözlerden biri olduğu bilinmektedir. “Ayrılık ateşten bir ok” sözü de birbirini sevenlerin özlemindeki ateşi anlatır. Ama er geç, ayrılık yaşamın bir gerçeğidir.

Bir görevden ayrılmanın anlamı, kanımızca, o göreve gelmekten çok daha önemlidir. Ayrılmasını bilmek gerekir. Türk toplumunun temeli olan ailede ayrılık, eşlerin ilişkilerine son vermesindeki olumsuzluğa karşı, çocukların evlenerek ayrılma olumluğudur. Her ayrılış, iki yanı mutlu eden anlayışla sonuçlanmaz. Kavgalı ayrılışların ülkemizde nelere yol açtığını gazetelerde üzüntüyle izlemekteyiz.........

© Sözcü