Şımarıklık, çocuk yaşta başlar. Sürekli ilgi gören, her isteği yerine getirilen veya sınır koyulmayan çocuklar daima şımarır. Benim de çocuklarda katlanamadığım tek şey şımarıklıktır. Haddini, sınırlarını bilmeyen, şuursuz ebeveynleri yüzünden kendilerini dünyanın merkezi zanneden çocuklar...

Aslında çocukların suçsuz olduğunu bilmeme rağmen, şımarıklık karşısında tahammül sınırım sıfır. Belki de öğretmenlik damarım kabardığından ama böyle durumlarda çocuklardan ziyade, çocuklarına aşırı ilgili ve hoşgörülü olup bütün dünyanın da kendiyle aynı fikirde olduğunu düşünen anne babaları eğitmek istiyorum. “Biz sizin şımarık çocuklarınıza hoşgörü göstermek zorunda değiliz! Ya çocuğunu sen terbiye et ya da ben devreye girmek üzereyim!” diye bağırmak istiyorum.

★★★

Aslında şımarıklık sadece çocuklarla sınırlı değil. Aşırı ilgi gören, sürekli pohpohlanan, eleştirilmek yerine hep övülen herkes zamanla şımarabilir. Güç ya da yetki sahibi kişiler, çevresinde hep onaylanmaya alışmış, kimsenin sınır koymadığı liderler, patronlar veya sürekli övgü alan ve hayranları tarafından yüceltilen ünlüler de şımarabilir. Partnerinden fazla ilgi gören, her dediği yapılan kişiler, paraya, lükse ve güce birden kavuşan insanlar da kendilerini olduklarından daha abartılı görmeye başlayıp şımarabilirler.

Şımarıklık demişken, şımarık kadınlara da tahammülüm yok! Hele ki bebek gibi konuşup kendini çok sevimli ve sempatik zannedenlere...........

© Sözcü