Bizim halkın bazı davranış kalıpları vardır.

Mesela vergi öder ama üzerinde pek durmaz.

Ne var ki bunu sadece yeni bir vergi düzenlemesi çıktığında hatırlar.

Sonra aynı cümle dökülür dudaklardan:

“Yahu nereye gidiyor bu vergiler?”

İkinci perde daha da tanıdık…

Sorunun cevabını alamaz.

Alan da anlamaz.

Finansal okuryazarlık seviyesi belli, şeffaflık desen zaten yok.

Soru sorulur, yanıt gelmez, konu unutulur.

Yeni bir vergi artışı gündeme gelene kadar o cümle rafa kaldırılır.

Aslında vatandaşa tamamen haksız da diyemem.

Çünkü bir düşünün…

Sorduğu soruya yanıt gelse bile,

o cevabın doğruluğuna ne kadar inanacak?

Ne kadar tatmin olacak?

Durum böyle olunca, önemsememe kültürü de alışkanlık haline gelmiş bir refleks sanki.

***

Gelelim işin özüne…

Her yıl bütçe kanunu yapılır, Meclis’ten geçer, Resmî Gazete’de yayımlanır.

Bu kanun çerçevesinde vergi toplanır, harcama yapılır.

Gelir-gider farkı belli olur, bütçe açığı da nasıl finanse edileceğiyle birlikte planlanır.

Ama şu anda işler planlandığı gibi gitmiyor.

Bir gelir........

© Sözcü