Dün sabah işe gelirken, Ulus’ta dalgalanan bayrağımızı gördüm. Fırtınada o kadar heybetliydi ki, içimden “Dalgalanan Türk bayrağından daha asil bir manzara yok” diye geçirdim.

Ve o an halkın demokratik taleplerle sokakta oluşunu hatırladım. Düzenlenen mitinglerde pek çok ilk yaşandı. En basitinden milliyetçilik bile ümmetçilikten koptu, olması gereken vatansever çizgisine kaydı.

★★★

Ama en güzeli Türk bayrağını ellerinden düşürmeyen gençlerdi.

Onlar ki Atatürk ve ay-yıldızlı bayrağımız dışında hiçbir şeyin altına sığınma gereği duymadı.

Onlar ki hilafet bayrakları açmadı. Başka ayrıştırıcı sembolleri ellerine almadı. Her yer kırmızı-beyazdı.

Onlar ki gerçekten ‘taleplerini duyurmak’ isteyen halktı ve sürecin gerçek kazananıydı.

Tabii yaşadığımız sürecin siyaseten başka kazanan ve kaybedenleri de var.

★★★

Kazananlar:

Ekrem İmamoğlu: Bayrağı aldı, en önde koştu, kendini feda etti ama halkı da arkasında kilitledi. Başka türlü de olamazdı.

Özgür Özel: Napolyon’un imparator olurken “Tacı yerden aldım, başıma koydum” demesi gibi, liderliği ele aldı, partiyi sahaya sürdü, tribünleri ayağa kaldırdı.

Dilek İmamoğlu: Kocasının arkasındaki gizli........

© Sözcü