Beyaz zambaklar, donmuş toprağın üstünde açmaması gereken bir çiçektir aslında. Ama Grigoriy Petrov’un o meşhur kitabında, buzun, açlığın ve yoksulluğun ortasında açar.

Bir köy öğretmeni anlatılır... Sınıfında soba yoktur, çocukların ayağında ayakkabı. Ama tahtada bir cümle vardır... “Bir milletin gerçek serveti madenleri değil, evlatlarıdır.”

Atatürk’ü çarpan da işte bu ruhtu. O yüzden “Beyaz Zambaklar Ülkesinde” okutulsun istemiş müfredata koydurmuştu.

Çünkü Finlandiya’nın karanlıktan aydınlığa yürüyüşü, aslında eğitimle yazılmış bir kalkınma masalıydı.

★★★

Yokluk içinden, 50-60 yıl gibi kısa bir sürede dünyanın en gelişmiş ülkelerinden birine dönüşen bir halktan söz ediyoruz. Açlıktan orman kabuğu yiyen bir toplumdan, bugün kişi başı refahı, teknolojisi, eğitimiyle örnek gösterilen bir ülkeye...

Tam da bu yüzden şu cümleyi duyunca insanın ister istemez kaşı kalkıyor...

“Finlandiya’dan daha yakın bir zamanda bir talep geldi.”

Milli Eğitim Bakanı Yusuf Tekin söylüyor bunu. Mesleki ve teknik eğitimdeki öğrenci oranımızın yüzde 40’a yaklaştığını, Türkiye’nin model olup deneyimlerini paylaştığını anlatıyor. Yetmiyor, Finlandiya’nın bile bizden talepte bulunduğunu ekliyor.

İşte bu noktada merak duygusu değil, neredeyse refleks olarak şüphe uyanıyor...

Finlandiya bizden ne istemiş olabilir?

★★★

Bir rakam koyalım ortaya, soyut konuşmayalım.

Finlandiya........

© Sözcü