Bill Murray’in başrolünde olduğu “Bugün Aslında Dündü” filmini çok severim. Bu film, bu yazıyı yazmama ışık tuttu. Kısaca filmde başrol oyuncusu her gün aynı günü yaşıyor. Bu yaşayış içinde her şey yine aynı şekilde bir sıralamayla devam ediyor. Sevdiği bir kadın var ve etkilemek için her uyanışta onun neleri sevdiğini öğrenerek karakterini şekillendirmeye çalışıyor; ama nafile. Kadın karakter bir şekilde etkileniyor, o da adam, topluma hizmet ettiğinde, insanlara dokunmanın verdiği büyüyle onun gözlerinde yıldızı görüyor.
Yani, insan bazen aynı sabaha uyanarak farklı bir kader umuyor.

Bu filmden yola çıkarak aklıma şu soru geldi: İnsanın hayatı kaç alternatiften ibaret olabilir ki? Ya da insan, alternatifleri arasında aslında en iyisini biliyor ancak “iyi olmayan” tılsımlı bir güçle kendisini gösteriyor mu?
Yüz binlerce yıldır insanlar seçim yapıyorlar. İnsanlık göreceli olarak iyi seçimler yapmış olabilir ki bu noktalara kadar gelebilmişiz. Türümüz, Kozmos’un kendine özgü engellerine rağmen ayakta kalabilmiş. İnsanlık bütün olarak ilerlemiş olabilir; peki birey olarak aynı ilerlemeyi gösterebildik mi?

Düşünmeyen koloniler içinde liderler çıkarak yaşamın ilerleyişine öncülük etmişler. Aslında, düşündüklerini sanan ama kurnazlık peşinde koşanlar alternatifler arasından en kötüsünü seçmişler. Bazen on kötü alternatif arasından bir iyi seçmişler ve o bir iyi alternatif günü kurtarmaya yetmiş.
Yani insanlık bazen kurtuluşu,........

© Sonsöz